deja vu
Ineens is het teruggekomen
die geur uit een voorbije tijd
een zondagmiddag in de zomer
terwijl ik door de polder rijd
de geur van hooi, herinneringen
veel ouder dan het verse gras
die warme prikkelende dingen
die ik al haast vergeten was
dan in een vlaag ruik ik de koeien
de lucht van mest en van het kuil
ik hoor het rammelen en loeien
ik kan het niet helpen dat ik huil
zo klein het dorp, t is zo voorbij
dat kort verblijf in het verleden
een flits, maar t was mij zeer nabij
in hart en ziel, in lijf en leden
Geplaatst in de categorie: tijd
Een suggestie voor de laatste zin van de 3e strofe:
en kan niet helpen dat ik huil.
Of: kan ik het helpen dat ik huil?
Eveneens een suggestie voor de 3e regel van de 4e strofe:
maar het was zeer nabij.
Beide suggesties vanwege het ritme, dat daar wat stokt. Althans bij mijn lezing.