Onthalst
opengereten zielen
tranen van bloed
harten ontboezemd
kloppend in de palmen
van mijn handen
het blijft toezien en voelen
hoe vergaan de mensheid kan zijn
onder het toeziend oog
van een god bedenksel
waarbij men zoekt naar troost
en niet kunnen missen
als klankboord
Zie ook: http://www.laurens windig.nl
Schrijver: Laurens Windig, 20 april 2016
Geplaatst in de categorie: misdaad