Nadoen was niet nodig
Je leefde in een verhaal
toen je een gedicht schreef
over het verdwaalde maanlicht
boven zinloze planeten
op het plafond van jouw geweten
en het gedicht was als een brief
niet aan mij of aan jezelf maar aan een vreemde
die je lief had en wist dat je het meende
onder het maanlicht van jouw gedicht
dat in de onderwereld geen noodzaak had
er waren geen kapers of dieven aan de kust
het enige dat telde was jouw waarheidsbegrip
over leven en liefde, genegenheid en lust
en de brief was als een gedicht
vanuit het duister tot het leven belicht
nadoen was niet nodig.
Geplaatst in de categorie: individu