Marcel Bulckaert
Bedankt voor je gedichten, Marcel, die je met ons deelde
je had voor deze site een originele invalshoek
het instrument der taal waar jij je liederen op speelde
verbond je levenslust met diepgang; 'k hield van je gezoek
Zoals je het mysterie van de mens op deze aarde
te vinden in 'Arcanum', verzen over de Taro,
in dichtvorm wist te schatten op haar werkelijkheidswaarde
zo bracht je de mystiek van Zen naar 'n menselijk niveau
Ik voel je als een zielsverwant, al zag ik slechts je verzen
want daardoorheen schijnt zonneklaar je tomeloos gevoel
de woorden aan elkaar geknoopt als eens de oude Perzen
hun vliegende tapijten knoopten: gepassioneerd maar koel
Nu ik je foto zie, kan ik je beter nog begrijpen
en ik geloof en weet dat 't leven bij de dood niet stopt
maar ik besef me door jouw afscheid, nu ik zit te typen
dat achter elk gedicht dat 'k lees een hart als 't mijne klopt
... Toen ik vernam dat Marcel Bulckaert gestorven is, schreef ik dit gedicht voor zijn nagedachtenis ...
Schrijver: Ton Hettema, 4 februari 2016Geplaatst in de categorie: bedankt