Toekomst?
Dolend land in tranerige mist,
berustend onder vochtige dekens
en zich nooit vergist.
Een wachten met voortekens
op een naakt valend bed,
zo leeg gelegen,
afgeschreven, slapers eruit gezet,
alle vruchten weggegeven.
Moet nu de kilte komen
in koud grijze lucht,
waarin onttroonde bomen
met ijzige zucht
hun bladeren ontnomen?
Requiem zonder vlucht.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid