inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 56.536):

de staartjesprinses

er was eens…

blondgelokt en goedgemutst
– pinkeltje groot nog maar –
een staartjesprinses
– lucinda –
jonkvrouwe van het licht!

ze schilderde lach
– waar ze ook kwam –
een likje hier – een likje daar
en stralen maar!

haar huisje spiegelde
– glitter en glimmer –
wat zij ondeugend pretoogde.

de staartjesprinses:
waar zíj was
– van adriaan tot zonnehof –
onuitwisbaar stickerde zij:
het is een wonder – te léven!

hoe drukker – hoe gekker
hoe gekker – hoe mooier!
de staartjesprinses,
ze genoot én liet genieten
een kroeltje hier,
een knuffeltje daar;

en dansen!
zij stráálde het:
ík dans,
omdat ik wil vliegen!

dansend spoorde zij de kruimels
kruimels die híj strooide
híj, haar koene ridder!

ze zocht – en vond hem
haar reusachtig klein duimpje
onzichtbaar – maar aanwezig – altijd
voor háár, zijn oogappel:
de staartjesprinses!

de staartjesprinses
– jonkvrouwe van het licht-
is haar weg gegaan,
en thuisgekomen;
thuis, bij haar koene ridder
haar reusachtige rick!

dag staartjesprinses!
om jou te houden
– voorgoed –
moesten wij jou laten gaan!

welkom in ons geheugen,
de intimiteit van dankbare herinnering,
waarin jij,
– arm in arm met jouw koene ridder –
met ons meeloopt;
voor – achter – boven – in ons
voor altijd!

... bij het overlijden van lucinda – zusje van rick -november 2002 ...


Zie ook: https://deoverkant.wordpress.com/

Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte, 8 augustus 2015


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 267

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Jan Haak
Datum:
18 augustus 2015
Je hebt haar liefdevol als een prachtig sprookje neergezet
Naam:
Hanneke van Almelo
Datum:
8 augustus 2015
Met ontroering gelezen.
"De intimiteit van dankbare herinnering", wat zegt dat veel!
Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
8 augustus 2015
een ontroerend en indrukwekkend blij beeld schets je hier. Een beeld dat blijft, zoals ook zij.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
8 augustus 2015
indrukwekkend hoe je dit behouden en loslaten prachtig hebt verwoord!
Naam:
Adeleyd
Datum:
8 augustus 2015
Ja, om iemand voorgoed te houden, moet je die soms laten gaan. We zijn hier allemaal maar even in dit mysterieus bestaan en kunnen nu en dan iets van liefde geven en ontvangen. Wat een prachtig gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)