Metronomisch
de lege stoel oogt zo gretig
in de langzame schemer
die de dag weg zal wuiven
met een stervend gerommel
ik ben volgzaam als een
eend in het eerste levenslicht
denkend aan jouw eenzame
reis over gekalkte wegen
alles herhaalt zich, ofschoon
niets bij hetzelfde blijft
alleen de wegen blijven vlak
mijn wandeling Moderato
Geplaatst in de categorie: emoties