Ook dichters sterven
Hoe dichter ik bij de leeftijd kom,
dat ' terug' in tijd er niet meer is,
wordt de confrontatie er eentje
die ik nochtans het liefst nog even uit wis!
Wederom een dichter van subliem formaat,
overleden toch iets wat je raakt.
Al zal 'k nooit zijn hoogte aantippen,
'k ben een van hen, zoals velen met mij.
Herman is niet meer, maar zeker als ik ben,
dichten doet ie boven ook,
daar hebben ze vast een engelen- pen!
Rust zacht Herman, maar niet te lang,
schrijf gerust door want zo was je man!
... Herman overleden ...
Schrijver: An Terlouw, 13 maart 2015Geplaatst in de categorie: overlijden
Hij trad toen op in Groningen in een schuur
En door zijn zware stem klonk dichtersvuur
Hij was toen al een gretig woordverschalker
Onhandig met zijn lijf, maar virtuoos
met sappiger-dan-leven-dige woorden
met bont-barokke beeldende akkoorden
doopt' hij zijn pen in gifgroen eendenkroos
Zijn poëzie-taal moet je hardop horen
want anders mis je 't liederlijk gezang
dat fermenteert en borrelt in je bloedbaan
Zijn kobold-geest volgt onderaardse sporen
Nu kruipt hij uit zijn schulp gelijk een slang
Kijk zijn komeet eens door de avondgloed gaan!