De Onzichtbare Man
onzichtbaar ben ik geworden
geleidelijk zoals dat heet
steeds minder en minder
mensen zagen mij nog staan
(straks zijn er zelfs geen regels meer
behalve dan de witte:
een vers van witregels
witregellasso's)
onzichtbaar ben ik en ik
loop door boekhandels
en bibliotheken, ongezien
pagina's uit werken scheurend
(de woorden gaan zich vertakken
en alle kanten op groeien:
grillig en vol woordgebladerte
taalbenauwdheid)
en na een dag van woorden lezen
keer ik thuis terug en spelen
de kinderen ongestoord door
- ik word niet meer begroet
(ik steen
ik ijs
ik sneeuw:
ijssteengechreeuw)
ik lig naast mijn geliefde
's nachts, maar ze weet het niet
en alles blijft onaangeraakt
zelfs mijn lusten zijn vervaagd
(cameraman, zoom eens in
op dit lichaam
in slow-motion:
vruchtvleesopname)
soms blijf ik dagen weg
want wie onzichtbaar is
wordt geen moment gemist
en mag in alle vrijheid dolen
(ik zoek
zoekende steen
die verder rolt:
zoeksteengebeente)
onzichtbaar heb ik soms de drang
weer even zichtbaar te zijn
al was het alleen om mijn paniek
in de spiegel te aanschouwen
(verbeeldingserosie)
Geplaatst in de categorie: literatuur