Botsing met een vlinder
ik ben in botsing met een vlinder gekomen
nog nooit zo fluisterzacht frontaal geraakt
ze fladdert speels door ruïnes van mijn dromen
waar alles donker is, verdord en stukgemaakt
haar lange jurk is wit, haar ranke voeten bloot
ze danst door alle kamers, in regen en in wind
ze lacht naar mij en stift haar volle lippen rood
'ik ga je strelen', zegt ze, 'lief beschadigd kind'
ze tekent met haar vingers figuren op mijn huid:
zon, bloemen, wolken, sterren, sikkelmaan
en in mijn hoofd verzinkt haar ijle stemgeluid:
'wees een vrij en open veld van wuivend graan'
hoor de wind door al mijn gewassen ruisen
ik ben weer het land waar de nomaden huizen
Geplaatst in de categorie: mystiek