Schip in hellewind
Winterse hellewind
waait in wankele gedachten.
Waanzin als waterdruppels,
zachtjes tikkend, wachtend op een einde aan de leegte.
Daar wast de duivelse wezel
zijn handen in maagdelijk witte onschuld.
Terwijl de dronken wijven
de eenzaamheid wegwuiven
als ware het
een vissersboot
in winterse hellewind.
Zie ook: http://roelslevenslied.wordpress.com
Schrijver: Roel van Rijswijk, 4 februari 2014
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid