afscheid
in de loop van vele
vervagende jaren
raakte ik je kwijt
in een duistere uithoek
van mijn lichaam
klonteren weggeëbde
opeengehoopte herinneringen
samen tot een amorfe massa
zoals vergeelde foto's
in een kille kelder gepropt
in uiteengevallen vergeten
kartonnen dozen zich gekruld
en gescheurd een weg
naar buiten wurmen
waar de hongerige duisternis
wacht en ze opslokt
ik raak je kwijt
je gezicht wordt een schaduw
in de avondschemering
ik voel de wind op mijn huid
Geplaatst in de categorie: afscheid