Mens op de grens
als uw gedachten gaan zwerven
woorden als sneeuwvlokken smelten
onbereikbaar de wereld in wazen
u tracht om helder te zijn
doch uw ogen verschralen
achter groezelige brillenglazen
o wens…
mochten dan daar in de stilte
onze harten elkaar aanraken
nog even ver van die andere grens
in dat ogenblik, een beetje voelen
vasthouden aan dat wat blijft
de unieke mens
... Bij dementie ...
Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com
Schrijver: Hilly Nicolay, 13 januari 2014
Geplaatst in de categorie: verdriet