Tot het ijs gebroken is.
Begeerde onzekerheden, beroofd van
de duurzaamheid als er slechts een
gezichtspunt is heeft dit geen gewicht
op een wankele brug die is opgehaald.
Dat heeft een rede, het herkent zich in vele
vormen, vaak argeloos naïef, vertaald
naar stromend water, het heeft geen verleden,
maar ook geen toekomstperspectief.
Dit oneindig spel verbindt de tijd en
maakt zich meester van eentonigheid,
of het naar links of rechts is, het blijft
gevangen in een verwezenlijking naar
het verlangen de middenweg te kiezen.
wat onontbeerlijk scheen, lost zich op
in een weids panorama van het gevoel,
soms wild en soms zo aards sereen.
weerspiegelt geluk in een dierbaar moment
van magisch licht die de tederheid omspoelt
te hunkeren naar de dunne vliezen van de
wereld waarvan het ijs gebroken is, misschien.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: Pama, 8 december 2013
Geplaatst in de categorie: filosofie