verborgen leed
Harde knuisten kliefden
diepe wonden in
de onschuld van zijn ziel
Over de wangen van de oude
man
rollen de tranen van een
kind
Hij zet zich neer
Zijn hoofd rust in zijn handen
Hij kan niet meer
De tijd bewaart verborgen
leed en geeft het vleugels
Diep verdriet uit ver
verleden dat er vroeger niet
toe deed
vliegt uit
De oude zucht
De vogel tekent cirkels waar
de schilder zich ontfermt
over de lucht
Geplaatst in de categorie: verdriet