Netgedichten

netgedicht (nr. 46.945):

oude schermutselingen

oude schermutselingen
ik weet er wel weg mee

ik snijd plakjes van de wolken
en bak ze langzaam om en om
het suddert en sist in de pan
totdat ze langzaam smoren

niet gevallen regen
ijle mist

ik snipper een sjalotje
een steelpan vol tranen
branden achter mijn ogen

oude schermutselingen smelten
als hete stroop

boven mezelf stijg ik uit en
geniet met smaak van het gerecht
dat ik zojuist heb bereid

de niet gevallen regen
de ijle mist

ik snijd plakjes van de wolken
en bewaar ze in een kluis

in de schemer hoor ik de schaduw
van een schaterlach die ik met
een glimlach honoreer