Netgedichten

netgedicht (nr. 45.254):

Kalig

Welja. Het is er herfst voor.
De boom en het raam ervoor.

De boom die eerst alleen van uitbundigheid
wilde weten (toch stil) en almaar vogeltjes toeliet
en bladeren vouwde, als wilde hij tot in de hemel
komen, waarvan ik al wist: in de hemel komt
men niet zomaar, niet op een doordeweekse dag,
tenminste

is nu als ik ben, achter het raam. Kalig.
We hebben blijkbaar met loslaten een begin gemaakt
en wat in ons huisde heeft elders heil gezocht.

Kon ik kruipen, kroop ik langs hem omhoog,
had ik handen, had ik ze om de vogels en
bladeren gevouwen, ze vast gehouwen,
had ik een stem, had ik misschien
geroepen om op me te wachten
even nog, in gedachten tenminste.

Welja. Het is er herfst voor.
Mijn boom en mijn raam ervoor.