Woordgeboorte

Van onder het dichte wolkendek
dat laaghangend tegelijk een deken is
waaronder de tijd kruipt als een slak
die glimmende sporen achter zich laat glijden
perst zich een woord met moeite naar buiten
waar het gewikt wordt en eindeloos gewogen
uiteindelijk te licht bevonden
om zin te geven aan een volzin
waarop het zinloos sterft als onzin

Kom geef me je hand al is hij zwaar
leun op m’n schouder kom nu maar
snuif met mij alle kleuren op
die volop geuren in de lentezon

Luister dan naar alle nieuwe woorden
die dagelijks worden geboren
als je ze maar horen wilt

taal lente luisteren

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 150