De oude tuinpoort
Met lichte drang en schuchter
kraakte de tuinpoort in haar oude voegen
Toen ik haar op een kier zette.
Verborgen bloemperken
richtten vol verwachting hun bloemknoppen op
dronken van de goudgele ochtendstralen,
koesterend en vleiend
in de warme rondingen van moeder zon.
Even zacht en voorzichtig
kraakte ze uiteindelijk in haar oude scharnieren
weer dicht, terug op slot.
De dag verdween bij de avondgong
slechts nog schaduw latend,
begeleid door een melancholische melodie
van de leeuwerik die zijn afscheidslied zong.
Geplaatst in de categorie: natuur