Cocon zonder stem
ik stempel af, sluier het geweten
met onoplosbare momenten, momenten
die spaarzaam en onthand zich hebben
geijkt in de stille rondes van het bestaan
was ik een boom, dan zonder bast
ergens achter mijn netvlies sterven
kegels af die mij de scherpte van dit
leven hebben laten zien, ik zal ze missen
in de chaos van mijn eigen rangorde
liever regen dan wolk, want de aarde
is dorstig en kwijlt haar zoetigheden
te snel op de rug van een trage rups
zijn cocon kon niet zijn zonder stem
Geplaatst in de categorie: emoties