het kruispunt
moeizaam ontlast de houder
zich van het offer, woorden
van wierook galmen door de stille kamer
het schreeuwt – het is hier overbevolkt, mijn
dood heeft geen wensen
in de kieren van zijn adem en ontnuchtering
zetelt de wens die dan toch ongenoeglijk
maar duidbaar de kans creëert door hongerige
staven te scherpen die het lichaam zullen breken
het heeft gebietst, gezadeld in zijn eigen
octrooi hecht het bloed niet langer aan het leven
het spectrum kent geen eer op het kruispunt
waar angst en liefde elkander raken
Geplaatst in de categorie: vrijheid