Vergeten te leven
Hij staart achter zijn ogen
waar geen antwoord wacht
alleen van buitenaf is beweging
zij trekt de riem wat steviger
hoe vreemd kunnen ogen kijken
splijt hun wereld uiteen
hij loopt naar de verkeerde kant
het kind wrijft aan zijn kin
de man stamelt “oude gewoonte”
geeft hij zijn naam aan haar in herinnering.
Zie ook: http://metajeb.wordpress.com/
Schrijver: irene verkerke, 2 september 2011
Geplaatst in de categorie: ziekte