een heerlijk recht
langs mooie vijvers en onverharde paden
zonder hek of enige tralie
ga ik op zoek
geen Dwingelderveld
noch een andere laagte
zal mij weerhouden om te zweven
tussen stilte en de woorden
die, in mij, diep dansen
ach, deze tijd, deze heide schone tijd
niets maakt hier de vogels oud
of het kind dat regendruppels vangt
met open hand en de zee hoort
in zijn klompen
verzonken zijn de oude stenen
van de dagen, ver ervoor
ik ga liggen op de grond
waarop ik lag en adem zichtbaar
de gratie van de aarde
Geplaatst in de categorie: psychologie
van de dagen, ver ervoor' schitterend, zoals het hele melancholieke dicht.