winterdag
een eerste sneeuwvlok dwarrelt speels
als of het gaat naar een winterfeest
er volgt nog een vlok, meer en meer
ze komen samen op de aarde neer
met elkaar vormen ze een dikke grijze lucht
tot daar de wind komt met een zucht
hij jaagt de vlokken vooruit vanuit het westen
toch vallen ze allemaal ten langer leste
en op die dik bedekte winterlaag
komen vogels van onder de haag
ze trippelen rond zoekend naar voer
schichtig kijkend, de dood ligt op de loer
een koolmees klemt zich vast met dunne poot
pikt driftig in pindadop voor wat noot
onder de tuintafel die eenzaam buiten staat
vechten merels om orde, de minste gaat
damp verheft zich boven water, en de zwaan
met donker wiekgeklap zal eenzaam gaan
net als de meeuw die drijft tegen de wind
ze vinden hun weg in de lucht witgrijs getint
de eerste winterdag raakt mijn hart diep
het oergevoel dat verborgen was of sliep
welt omhoog breekt uit en vindt zijn baan
ik onderga het dankbaar en pink een traan.
Geplaatst in de categorie: natuur