Zacht als de maan
Wolken kennen
het antwoord niet
op vragen
die zij elke nacht
tussen de sterren ziet
vertaald...in woorden omdat
schrijven haar altijd
ademen liet
zij werpt haar
netten uit, vangt
verdronken zinnen
verhalen van vroeger
woorden die drijven
op golven van verdriet
laat los wat nog
wil blijven in haar
nachtelijk schrijven
waar flarden waanzin
komen en gaan
uit heimwee verlangend
zacht als de maan
bleek en stil
aan een hemel
die zij nog zoveel
vragen wil...
Geplaatst in de categorie: psychologie