boven de waterlelie
wikkel me in jouw gedicht
zodat ik weet
want vandaag nog
zullen de wachters uit mijn lichaam
vloeien
zal ik het heengaan moeten
aanvaarden
zoals de waterlelie
diep in ’t water haar laatste schaduw
ademt
niets zal zich nog vergissen
geen wens met tijd
of tover
geen woord met sterrenlicht, stamelend
volgestouwd met zachte
stilte
met wind naar binnen
ik zal het leven vinden
omdat ik weet
het is poëzie, ook
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 17 augustus 2010
Geplaatst in de categorie: psychologie
Prachtig Kerima!