- Leeg aan de buitenkant -
Kijk mij eens aan, zachtjes..zachtjes
de momenten , zij verliezen woorden,
krachtige teksten zonder omhulsel
verdrinken in het glas van het fonkelen
van mijn verre beglazen ogen,
het hoofd helemaal leeggeroofd.
Zij zien sterfelijk leed in jou ..
zoeken elk verlies van pijnvol spijt
het "waarom" jij mij hebt voorgelogen
werkelijkheid als gebroken waarheid.
Hoe ballonnen vol lege troost, omvangrijk
elke gedachte meer de lucht van de kamer
met onze naïeven dromen spaarzaam vulden,
stormen die niet in de wind konden staan.
Hoe vaak heeft het antwoord niet met leegte,
ja met omfloerste blik de pijn verdragen..
de rook van onze mooie, zoveel betere dagen.
Geplaatst in de categorie: overlijden
Leeg aan de buitenkant met een onuitwisbare schat rijk aan mooie, zoveel betere dagen.
Prachtig geschreven Sabrina! laat een diepe indruk achter.