kom maar- zei je - kom maar
kom maar- zei je- kom maar
geef me je hand - en je omsloot de mijne
jouw handen -mooie handen
ranke - gevoelige - alles-omvattende
kom maar - zei je- kom maar
geef mij je bagage
ik toon je aan mijn wereld
aan de dingen die er waren en de dingen die er zijn
ik toon je aan de mensen en de plaatsen
de pleinen en de kerken
vertel je wat ik denk dat je nog weten moet
dat laatste was niet nodig - want ik weet je
en jij mij - al meer dan duizend jaren
alleen de slangenkuil die wist ik niet
tot na die nacht waarin wij
spiegelend en naakt
elkaar zo tederdicht beminden
dat slaap ons niet kon vinden
en wij dreigden te verdrinken
in onze spiegels van de ziel
kom maar - zei je - kom maar
kruip maar heel dicht - toe nou maar
in de holte van mijn oksel
klap je vleugels in elkaar
want daarbuiten - ja - daar buiten
dreigt een levensgroot gevaar
daar wacht een kuil een diepe kuil
waarin je vallen kunt
en vallen en vallen
verdrinken
en vallen
heel diep
dieper dan diep
kom nou maar
dan jouw adem in het minnen
en je handen op mijn lijf
en je ogen in de mijne
spraken meer dan alle woorden
mijn vleugels die zich langzaam spreidden
naar de letters uit je lippen - op de tonen van je ziel
kom maar- zei je- kom maar
jij vrouw -zo uit mijn dromen -
voor wie ik in aanbidding kniel
de zoete zaaiers die jij zaaide
ontsproten op de landingsbaan
daar vormden zich de liefste dromen
waarin ik mij in jou liet gaan
tot het ochtendrood voorbij ging
waar de dag ons weer begroette
en de middag zo maar weg trok
we elkaar opnieuw ontmoetten
in een laatste avondmaal
nog eer de haan gekraaid had
voor het derde bacchanaal
in het licht van slangenkuilen
en de schaduw van het vallen
in het vocht van de verdoving
voor nog minder dan een roebel
jij je verraderlijk beschonk
en je de zaaiers die je zaaide
aan je levenswond verdronk
Zie ook: http://www.maryama.nl
Schrijver: marije Hendrikx, 15 augustus 2010
Geplaatst in de categorie: liefde
die ik nu pas ontdekte.