Zwijgzaam
Ze schommelde heen en weer in de oude
schommelstoel…heen en weer.
De hond lag naast haar. ze had haar winkeltje
gesloten en keek over het meer.
De kleine drijvende huisjes leken op eilandjes
ieder met zijn eigen kleur.
De mooie jonge vrouw glimlachte om haar
gedachten…een van de huurders riep over
het water naar haar…ze liet hem wachten.
Ze wilde even genieten van de rust , net als haar
huurders die hier soms enkele weken verbleven
Sommige om te vissen , sommige om even weg
van hun familie te zijn.
Ze had vandaag het gele huisje opnieuw beschilderd
volgende week kwam daar een nieuwe huurder.
Ze had bezoekers op en neer gevaren , boodschappen
afgeleverd…De jonge mooie vrouw was zwijgzaam
Deed haar werk zonder een woord te spreken..men
wist eigenlijk niet waar ze vandaan kwam en of ze
wel kón spreken…de mannen in de huisjes zou het een
zorg zijn. Ze hadden begerig naar haar gekeken.
Ze zwaaide haar prachtige haren , haalde de koffie en
sprong bevallig in de boot.. Ze droeg een doorzichtige
rok en was blootsvoets …ze bracht de mannen
ook vanavond hun koffie en zichzelf.
Zonder er een woord vuil aan te maken gebruikte ze
haar mooie lichaam…als ze haar ronde had gevaren
en iedereen tevreden was legde ze haar boot aan .
Tijd voor haar om te gaan slapen en morgen ? dan
begon ze weer opnieuw. …zwijgzaam !
hotmail.comGeplaatst in de categorie: werk
werk
1.974
Geef je reactie op deze inzending: