Nieuwe buurman, commandant Lambert.
Ik kom even naar je kijken Jacques,
ik sprak namelijk net even met je vrouw
Hoorde dat je ziek was,
en nu ik zo naar je kijk,
zie ik een uitgemergeld man
Je lag op de bank te slapen,
en uit beleefdheid ben je overeind gekomen,
met behulp van je vrouw,
want zonder kun je het niet meer
Hallo buurman, spreek ik,
ik ben hier nieuw in de straat.
ik steek even mijn hoofd om de hoek.
Man, denk ik , wat een dunne benen,
wat een mager lijf, wat een ruime broek,
wat een veel te ruime blouse
Rol maar gerust een sigaretje,
ga je gang man, maar vreemd:
ik zie nu in jou commandant Lambert
met misschien wel La dernière cartouche?
Ik heb de kaart in de bus gekregen
van de week, ik denk: je zoon?
Ik herkende hem meteen
van de foto in je kamer.
Dag Jacques, dag commandant Lambert!
Je hebt mijn hart gewonnen,
maar je oorlog verloren, dat wel.
Geplaatst in de categorie: overlijden