- Lavender wolken -
Lavender wolken drijven naar het westen,
vanuit het oosten steeds dichterbij
het brede onweer trekt voorbij het park.
De lucht, zich lavend aan de overvloed,
herbergt ontevreden bittere vriendschap,
verschillende emoties vliegen vrij en raak
als het lied van lavender, als een tekst van mij
zo zijn mijn gedachten..
ontbreekt er oorlog, tegenspoed in mijn gevoelens,
ontbreekt de diepe geur van paars.. en jij.
Mijn hart het wil slechts krijgen,
mijn hart is dwars, wenst niet te wachten..
de vrouwenhand van strijdende mensenmachten.
Kan niet in de regen staan en dreigen
kan niet in de regen voor eeuwig blijven
mijn naaste, hij moet mijn broeder zijn
want ikzelf, ik wil mijzelf zijn..
verborgen in een zwichtend boek,
vertonend wijze lessen, als jij mij zoekt..
't lot is mij gegeven...ik hou weer van het leven
en de zomerliefde fluistert ..
wil veel liever afstand schrijven.. op de wolken drijven.
Geplaatst in de categorie: filosofie