Hoge toon
Lopend in uitgewiste sporen
neemt de natuur mij in zich op
ik ben waar niemand mij kan horen
een krijsende papieren prop
rollend langs rulle waterkanten
laat ik alle woorden drijven
van de gestorven bloedverwanten
die mij hartenkreten schrijven
op hoge toon snijd ik hun fluitjes
uit dode stengels van het riet
door deze zingende geluidjes
hoor ik mijn eigen schreeuwen niet.
Geplaatst in de categorie: algemeen