Binnen-kamers
zij is eenzaam
in de ware betekenis
van dat woord
pratend in zichzelf,
verwacht zij geen
antwoord want wie
hoort haar in de
kamers waar zij leeft,
omringd door bloemen
die niemand meer geeft?
er klinkt een schreeuw
om aandacht zonder
geluid wanneer zij
deuren en ramen sluit
snakkend naar lucht,
op zoek naar het licht
liever doet zij de
gordijnen dicht,
een vlucht naar
de veilige stilte
binnen het buiten
van angstig vergeten
waar stemmen roepen,
blikken doden
en vingers wijzen
naar bomen
die krijsen...
omdat ze alles weten..
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid
Prachtig gedicht.