Treden des tijd
Mijn klok is tijdloos
Evenals mijn resterende tijd
Omkijkend in het gepassioneerde verleden
Ontwaar ik een neergaande trap met kleurrijke treden
En wanneer ik hem voorzichtig afdaal
Tree voor tree welke ik weifelend bega
Probeer ik het rood angstig te vermijden
Dat dwingt mij dat ik vele treden oversla
Toch weet ik het is zinloos
Het gedane neemt geen keer
Nu het zo foute rode
Was het genoegen van weleer
Spijt betuigd men met geveinsd
In een huichelachtige bui
Zie ook: http://www.ivangrud.nl/
Schrijver: Ivan Grud, 2 mei 2010
Geplaatst in de categorie: filosofie