Weet u werkelijk niets is in vergetelheid weggeleden
Deze dag heeft me welhaast in een amoureuze blik
aangekeken, mijn zachte handen vastgenomen
met het nodige welbekomen en de grijns van een vrouw
compleet trouw alsof we elkaar begrepen
vanwege dagdromen in mijn armen geknepen.
Ik nam nog een langere blik mijn hanenpoten aankijkend
niet wijkend van het moment van herkenning.
Dacht is het de gewenning het sap van gedweeheid.
Kinderlijk tevreden heb ik geen blik vandaag vermeden
werkelijk niets is in vergetelijkheid weggeleden.
Zie ook: http://www.annemiekes.punt.nl
Schrijver: annemieke steenbergen, 9 maart 2010
Geplaatst in de categorie: emoties