Geen zegen
Zong ooit niet de dichter op de hoek
over lessen uit het geschiedenisboek?
Over koningen die niet wilden leren,
en keizers met al hun eigenbelang?
Zij regeerden allen met harde hand,
dát wel, maar vaak zonder verstand.
Het tij dat niet meer wilde keren,
maakte het gepeupel onzeker en bang.
Regenten die het niet konden laten,
regeerden bij de macht van granaten.
Bloed moest vloeien omwille van macht,
dat duister was, duister als de nacht.
W.O. I, W.O. II, Hiroshima en méér,
toe, gooi díe bom nóg maar een keer.
En dommel maar verder op je troon,
trek je maar niets aan van de hoon.
Want het volk is dom, dom en onzeker,
drinkt kéér op keer uit dezelfde beker.
En het gif, het gif dat doet z'n werk,
zo wordt door Leiders macht verkegen.
De zanger voldoet aan alle verzoeken,
en alleen híj hoort God soms vloeken;
want als God neer kijkt op Zijn kerk,
weet Hij: Op mijn werk rust géén zegen.
Geplaatst in de categorie: algemeen