inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 30.805):

De eeuwige tijdelijkheid

mijn krachten nemen af
gekend in voorspoed
en aardse tegenslagen

toch mag ik zeggen
dat ondanks alles
waarden van eeuwigheid
bouwstenen blijven leggen

ook al vertelt de zee mij
van komen en gaan
het toont in wezen
steeds vaker in alles

een ondergeschiktheid
aan een groter doch
onbegrijpelijk bestaan

een gewaarwording
die groeit tegen
de verdrukking in

*

zou dat de reden zijn
waarom ik nog steeds
de zoete zoektocht
naar liefde bemin


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/dreyfsandtzsdeutsch

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 19 februari 2010


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 414

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:
Nadine Maes
Datum:
20 februari 2010
Email:
maes_nadinehotmail.com
Fantastisch mooi en heel herkenbaar.
Naam:
elze
Datum:
20 februari 2010
Email:
Lia_elzehotmail.com
Liefde is als een overrompeling dat gaat en komt en hoe meer het innerlijk de dood laat spreken wordt het beminnen zachter van waarheid.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
19 februari 2010
Email:
kerima.ellouisegmail.com
De waarde van eeuwigheid ligt bij die persoon die je bemint, hoe klein of groot die bouwstenen ook soms kunnen zijn. Prachtig gedicht.
Naam:
nonna
Datum:
19 februari 2010
Mooi axioma. Voordat we het tijdelijke voor het eeuwige verruilen, is het van onschatbare waarde onze zoektocht naar een allesomvattende liefde te blijven voortzetten.
Pareltje!
Naam:
lijda
Datum:
19 februari 2010
Email:
lijda-zielemanhetnet.nl
een prachtig gedicht,een liefdevolle waarheid!
Naam:
Ludy
Datum:
19 februari 2010
zeer herkenbaar en heel mooi verwoord!
Naam:
pama
Datum:
19 februari 2010
Email:
pebmartenshome.nl
We zijn onderdeel van het grote geheel, maar zijn beperkt in ons eigen kleine wereldje. Mooi beschreven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)