Maar zo gelaten
Zo maar gelaten kamer,
gordijnen dicht, strepen
zon in een leegte waar
jouw beeld en motieven
in verbleken, een door-
schenen put, wind
uitgeput de laatste
adem tegen ramen baart,
aan de halsband rukt
van bekentenissen die
we vermeden in een
monoloog van pijn.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 18 februari 2010
Geplaatst in de categorie: afscheid