Donald Duck in de sneeuw
buiten is het glad
koud en kil
men droomt van
een witte kerst
ook dat nog
fluistert zij
in wankel evenwicht
zij droomt van
droge schone straten
lekkere vrieskou
met een zonnetje
en witte wolkjes
ademweer
midwinter
een blik op
een Donald Duckje
dat verloren
op straat slingert
associeert haar
met schoonmoeder en vader
uit de tijd van toen
vroegere onzekerheid
houdt haar nu
met beide benen
stevig op de grond
je kunt trots op me zijn
klinkt haar fluister
tussen ijzel en sneeuwvlokken door
een glimlach parelt sterren
Geplaatst in de categorie: mystiek