Netgedichten

netgedicht (nr. 29.109):

Voorbereiding voor een waarheid

Bravoure,
van het onbekende, hemelsbreed
als dans van de gordijnen
of moest ik geloven
van toen je wegging
dat de vogels vlogen in de regen
en was het geen revolver
maar een zingende zaag
ergens onder een verdoezeld matras
de trieste regen buiten gaande
om met het eerste woord te beginnen

heb je uit mijn naam gevraagd te zingen
met de overtuiging van dit lied
mag ik misschien iets zeggen
zonder zangerig te klinken:

Mag ik iets zeggen met mijn gebrek
aan wereldse wijsheid?

Ontwaak!
Als een beeltenis van licht
in een jurk bereid tot liefde
als donderslag in een heldere wereld
de laatste snik wordt
aan jouw lyrische stem gehangen

je bent, door stapelgek te zijn
beroemd geworden

ben je eindelijk wakker in het geluk?

hadden wij niet die afspraak
of een antwoord op mijn komst
een herhaling van mijn vraag
omdat ik met mijn plicht niets zocht
kan ik niet even bij je zijn
je even dicht doen als het tocht.