panis angelicus
de hemel huilt op
de tere witte rozen
een zachte deken
daaronder zwijgt hij
zijn glimlach blijft
en verzacht de pijn
veelvuldig waardig nijgen
een laatste blik in de aarde
waar deze moedige man rust
zo ver weg van de wereld
en zo dichtbij in ons hart
teruggegeven aan de aarde
die nu triomfantelijk deelt
in het brood der engelen
eeuwig hemels genieten
Geplaatst in de categorie: emoties