Netgedichten

netgedicht (nr. 28.324):

De kruisweg

aan mij trekken vaak stoeten voorbij
ik spreek liever van stille tochten
geblinddoekt passeren verdrongen gedrochten
elkaar vasthoudend in een rij, zij aan zij

doorgaans zijn ze ook in schaduwen gehuld
nauwelijks zichtbaar voor mijn ogen
omdat de ziel maar niet wordt bedrogen
immers die is al met te veel spagaten gevuld

ze zingen het oude bekende lied
en warempel nog wel op die ene wijs
van hoe geef ik nog gevoelens prijs
zodat de bekende vreemde maar niet geniet

ik zelf fluit wat noten uit een sonate
het maakt de gang tot een theatraal vermaak
immers ik wil niet dat de laatste loper, de draak
lyrisch wordt van toeschouwende straten

Zie ook: http://www.fixpoetry.com/podcasts/1440.html

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 3 oktober 2009

axelgeza

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

lijden

4.0 met 21 stemmen

488

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Sabrina Bielac
Datum:: 7 oktober 2009
Email:: Siasdreamshotmail.com; Uitzonderlijk mooi geschreven. Werkelijk vol inlevingsvermogen weergegeven. Ik zie het zo allemaal voor ogen, als ik mijn ogen sluit.

Naam:: Hilly N
Datum:: 6 oktober 2009; Zo heel mooi geschreven

Naam:: nonna
Datum:: 3 oktober 2009; Prachtig de Via Crucis, van ziel weergegeven, Hans!Het contact tussen lichaam en geest vormt de ziel.Geest , lichaam en ziel, zijn een drieeenheid horen bij elkaar. Dit is het ook wat ieder mens zo uniek maakt!Zo ook jouw ,diepzielduikende woorden.

Geef je reactie op deze inzending: