Leiden ontzet, ontzettend Leiden
Leiden ontzet
drie oktober
haring en wittebrood
toen nooit gezien
te duur voor de zusters van liefde
wel hutspot met klapstuk
ik gruwel er nog van
mogen de kinderen
van het weeshuis
een gratis rondje
in de zweefmolen
strak en saai het uniform
wat wilde je graag
zo’n gekleurde tennisbal
in een netje met een elastiekje er aan
pas later begreep je
waarom niet
je droeg een lange broek
met een rok er overheen
zonder was onzedig
in de kerk of in de kapel
het hoofd en de armen bedekt
ach je wist niet beter
er was een lach
er waren tranen in het donker
je was kind en je was het niet
in de kelder
hingen grote katoenen onderbroeken
ze gaven enge schaduwen
op de kale muren
Leiden ontzettend
krengetjes van barmhartigheid
een natte plasbroek
achter op je trui gespeld
zo naar school
meisjes apart van de jongens
toch ga ik elk jaar even terug
Leiden draagt wel zeker weten
de voetstappen van mijn jeugd
zes jaren lang
dat is niet niks
de Haarlemmerstraat
heeft een fluisterende
aantrekkingskracht
Geplaatst in de categorie: emoties