geen afscheid
alleen een eindje
verderop als een kind
op zijn driewieler
net uit het zicht
is verdriet onuitwisbaar
evenals je gulle lach
die ik bedenk
op je doodsprent
te vroeg verschenen
je ziet je er wat engel uit
en nu ben je echt
die geluksbrenger
aan de sterrenhemel
naar wie we uitkijken.
bij nacht en klare dag.
Zie ook: http//www.katelijnvijncke.tk
Schrijver: Katelijn Vijncke, 10 september 2009
Geplaatst in de categorie: afscheid