ik was de kat
daar in 't vreemde pakhuis
waar het overmaats geluk
de overhand gekregen had
was ik genode bruiloftsgast
de toekomst liet er zich
zo vrolijk soepel aanzien
dronk uit de overvolle bolle glazen
zo zelfgenoegzaam als zij was
maar tussen mijn twee oren
zette zich een ongemakkelijkheid vast
die zich verspreidde als 't klamme zweet
daarna nog stroef, ja houterig
bleef hangen waar hij was
het werd te hach'lijk op die plek
kan niet meer wennen aan zoveel geluk
't was niet uit onbehagen, het besluit
laag-bij-de-grond kneep ik er tussen uit
Geplaatst in de categorie: emoties