Van de toren blazen
De hoogte in ogenschouw genomen
keek hij in de diepte,
zo hoog boven het ravijn,
had zich nog zo voorgenomen
niet te hoog van de toren te blazen,
maar het mocht niet zo zijn.
De menigte op afstand
keek ademloos toe
zal hij wel zal hij niet,
’t blazen was ‘r wat ie in de hoogte
daar achterliet,
hij blies zijn wangen op,
tot ze vol waren gelijk een ballon
liet de lucht ontsnappen
en iedereen weet nu
waarom hij hoog van de toren blies.
Geplaatst in de categorie: emoties