Levend sterven
als oprechtheid
halfstok wordt gehesen
lijkt vertrouwen dood
ieder woord
ieder gebaar
iedere stilte
heeft aan oorspronkelijkheid ingeboet,
het delen is vermoord
of zal het zijn
als rouwen,
opstandige eenzaamheid,
woede bouwen
tranen die slijten aan hoop,
eindeloos,
in nog ongewenste dagen
blijven zij schaduwrijk
doch ongewijd
en hebben geen weet meer
van genegenheid
om enkel een verloren
verwachting te dragen
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/dreyfsandtzsdeutsch
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 31 mei 2009
Geplaatst in de categorie: emoties
Voor rouwen staat geen tijd,soms doe je er de rest van je leven over om het een plekje te geven.