Inauguratie
Zij trapwentelt
me een woord
pa-pa-pa-pa
Steeds maar hoger
van onder naar boven
Ik schiet vol bezinksel
van veel te lang naamloos zijn
Ik kom naar beneden
van mijn zelfschakelende rugtrap
maar ik kom steeds hoger
in het knikken van lucht
daar achter boven onder mijn hoofd
mijn keelgat kleppert open
met een kinderlijk kreetje
Gezonken gezeten door mijn knieën
van neusvleugelen tot grimassen
tot achter de oren op haar niveau
Zij lacht ronduit recht door mijn ogen
om mijn vrolijkheid
zij ziet me voor de eerste keer stuipkniklachen
Geplaatst in de categorie: kinderen