satijnwit
is het de spanning
op het mooi makend
papier
van woorden
in een lentekrul
die geen regen
of sneeuw kunnen verdragen
op kletsnatte voeten
zit de winter dan niet vol poëzie
in een ochtend van
glazen lelies
bewogen door de zeldzaamheid
van stilte
ik zie bomen, vogels, vorsten
in wit en maanverblindend licht
en ik zie dromen
zelfs in mijn slaap
luikendicht, maandenlang
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 12 maart 2009
Geplaatst in de categorie: psychologie
Heel mooi weer.
ik vind het weer een mooike.