Liebeslied
vannacht nog op bezoek geweest
heel even maar
na een lange tocht door gangen
die voornamelijk somber waren
grijs-wit, beetje middeleeuws
als in een Francis Durbridge film
die Duitse waarin dan steeds die man
(weet jij nog hoe hij heet?)
iets onnozels deed om de spanning te doorbreken
die er eigenlijk nauwelijks was
waaraan ik me dan stoorde
getergd liep ik verder
wat is er mis als zelfs mijn droom
me niet meer brengen kan waarheen ik wil
maar naar een lange zaal
waarin honderd keer Pan Tau
in lange rijen en jacquet
met bolhoed op de knie naar ramen staart
terwijl zijn rechtervoet het ritme tikt
van blaasmuziek
hij glimlachte alsof hij wist
dat aan het eind een kist met schatten wachtte
als ik dan fluitend verder ga
zit ik in een tekenfilm
waarin het ventje van HB
doorstaat wat zoal mis kan gaan
wat fout zal gaan, wat fout gaan moet
waarop hij onverstaanbaar vriendelijk vloekt
en dan de lucht inschiet
was het maar waar
verdriet en pijn zijn hier met vloeipapier
en shag gemakkelijk te verhelpen
ik bleef niet staan
ik loop
elke nacht mijn leven door
geen rust geen punt
totdat ik in de verte zie
dat jij nog rest
dan ren ik
Zie ook: http://www.volkskrantblog.nl/blog/5821
Schrijver: Jo Hendriks, 5 november 2008
Geplaatst in de categorie: film